TABAGÍSM s.n. (Med.) Intoxicație cronică cu nicotină datorită fumatului; nicotinism. [Cf. fr. tabagisme]. substantiv neutrutabagism
TABAGÍSM s. n. intoxicație cronică cu nicotină; nicotinism. (< fr. tabagisme) substantiv neutrutabagism
*tabagízm n. (d. tabac). Intoxicare cu tutun. substantiv neutrutabagizm
tabagísm s. n. substantiv neutrutabagism
TABAGÍSM s. n. Intoxicație cronică cu nicotină din tutun, specifică fumătorilor; nicotinism. – Din fr. tabagisme. substantiv neutrutabagism
tabagism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | tabagism | tabagismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | tabagism | tabagismului |
plural | — | — |