SUS-CITÁT, -Ă adj. Citat mai înainte, mai sus. [< sus + citat]. adjectivsuscitat
SUS-CITÁT, -Ă adj. citat mai sus. (< sus + citat) adjectivsuscitat
*suscitát (provocat) adj. m. pl. suscitáți; f. suscitátă; pl. suscitáte adjectivsuscitat
SUSCITÁT, suscitați, -te, adj. Provocat. – V. suscita. adjectivsuscitat
suscít, a -á v. tr. (lat sús-cito, -citáre. V. citez, ex-cit). Produc, provoc: a suscita războĭ. verb tranzitivsuscit
SUSCITÁ vb. I. tr. A stârni, a produce, a da naștere. [P.i. suscít. / < fr. susciter, cf. lat. suscitare]. verb tranzitivsuscita
SUSCITÁ vb. tr. a stârni, a produce, a da naștere. (< fr. susciter, lat. suscitare) verb tranzitivsuscita
suscitá (a ~) vb., ind. prez. 3 suscítă verb tranzitivsuscita
suscità v. 1. a face să nască, s’apară; 2. fig. a provoca: a suscita dezordine. verb tranzitivsuscità
SUSCITÁ, suscít, vb. I. Tranz. A provoca, a produce, a stârni, a dezlănțui. – Din fr. susciter, lat. suscitare. verb tranzitivsuscita
suscitat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | suscitat | suscitatul | suscitată | suscitata |
plural | suscitați | suscitații | suscitate | suscitatele | |
genitiv-dativ | singular | suscitat | suscitatului | suscitate | suscitatei |
plural | suscitați | suscitaților | suscitate | suscitatelor |