SUPRATÁXĂ s.f. Taxă suplimentară care se adaugă unei taxe fixate anterior. [< supra- + taxă, după it. sopratassa, fr. surtaxe]. substantiv femininsuprataxă
SUPRATÁXĂ s. f. taxă suplimentară care se adaugă unei alte taxe fixate anterior. (după fr. surtaxe) substantiv femininsuprataxă
supratáxă (su-pra-) s. f., g.-d. art. supratáxei; pl. supratáxe substantiv femininsuprataxă
suprataxă f. taxă adaosă. substantiv femininsuprataxă
*supratáxă f., pl. e (după it. surtaxe). Taxă suplementară. substantiv femininsuprataxă
SUPRATÁXĂ, suprataxe, s. f. Taxă suplimentară adăugată altei taxe fixate anterior. – Supra1- + taxă (după fr. surtaxe). substantiv femininsuprataxă
SUPRATAXÁ, suprataxez, vb. I. Tranz. A adăuga sau a impune o suprataxă. – Din suprataxă (după fr. surtaxer). verb tranzitivsuprataxa
SUPRATAXÁ vb. I. tr. A fixa o suprataxă, a impune o suprataxă. [< suprataxă, după it. sopratassare, fr. surtaxer]. verb tranzitivsuprataxa
SUPRATAXÁ vb. tr. a fixa, a impune o suprataxă. (după fr. surtaxer) verb tranzitivsuprataxa
suprataxá (a ~) (su-pra-) vb., ind. prez. 3 suprataxeáză verb tranzitivsuprataxa
SUPRATAXÁ, suprataxez, vb. I. Tranz. A adăuga sau a impune o suprataxă. – Din suprataxă (după fr. surtaxer). verb tranzitivsuprataxa
*suprataxéz v. tr. (după fr. surtaxer). Supun uneĭ taxe maĭ marĭ de cît cea de pînă acuma saŭ de cît cea legală. verb tranzitivsuprataxez
suprataxă | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | suprataxă | suprataxa |
plural | suprataxe | suprataxele | |
genitiv-dativ | singular | suprataxe | suprataxei |
plural | suprataxe | suprataxelor |