subtîncinge | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)subtîncinge | subtîncingere | subtîncins | subtîncingând | singular | plural | ||
subtîncingând | subtîncingeți | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | subtîncing | (să)subtîncing | subtîncingeam | subtîncinsei | subtîncinsesem | |
a II-a (tu) | subtîncingi | (să)subtîncingi | subtîncingeai | subtîncinseși | subtîncinseseși | ||
a III-a (el, ea) | subtîncinge | (să)subtîncingeai | subtîncingea | subtîncinse | subtîncinsese | ||
plural | I (noi) | subtîncingem | (să)subtîncingem | subtîncingeam | subtîncinserăm | subtîncinseserăm | |
a II-a (voi) | subtîncingeți | (să)subtîncingeți | subtîncingeați | subtîncinserăți | subtîncinseserăți | ||
a III-a (ei, ele) | subtîncing | (să)subtîncingă | subtîncingeau | subtîncinseră | subtîncinseseră |