SUBLOCATÁR, -Ă, sublocatari, -e, s. m. și f. Subchiriaș. – Sub1- + locatar (după fr. sous-locataire). substantiv masculin și femininsublocatar
SUBLOCATÁR, -Ă s.m. și f. Subchiriaș. [După fr. sous-locataire]. substantiv masculin și femininsublocatar
SUBLOCATÁR, -Ă s. m. f. subchiriaș. (după fr. sous-locataire) substantiv masculin și femininsublocatar
sublocatár (rar) s. m., pl. sublocátari substantiv masculin și femininsublocatar
SUBLOCATÁR, -Ă, sublocatari, -e, s. m. și f. (Rar) Subchiriaș. – Sub1- + locatar (după fr. sous-locataire). substantiv masculin și femininsublocatar
sublocatáră (rar) s. f., g.-d. art. sublocatárei; pl. sublocatáre substantiv masculin și femininsublocatară
sublocatar substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | sublocatar | sublocatarul | sublocatară | sublocatara |
plural | sublocatari | sublocatarii | sublocatare | sublocatarele | |
genitiv-dativ | singular | sublocatar | sublocatarului | sublocatare | sublocatarei |
plural | sublocatari | sublocatarilor | sublocatare | sublocatarelor |