stucát (rar) adj. m., pl. stucáți; f. stucátă, pl. stucáte adjectivstucat
STUCÁT, -Ă, stucați, -te, adj. (Rar) Lucrat din stuc, împodobit cu stucaturi. [Var.: (înv.) ștucát, -ă, adj.] – Din it. stuccato. adjectivstucat
ȘTUCÁT, -Ă adj. v. stucat. adjectivștucat
stucat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | stucat | stucatul | stucată | stucata |
plural | stucați | stucații | stucate | stucatele | |
genitiv-dativ | singular | stucat | stucatului | stucate | stucatei |
plural | stucați | stucaților | stucate | stucatelor |