străplanta | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)străplanta | străplantare | străplantat | străplantând | singular | plural | ||
străplantând | străplantați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | străplantez | (să)străplantez | străplantam | străplantai | străplantasem | |
a II-a (tu) | străplantezi | (să)străplantezi | străplantai | străplantași | străplantaseși | ||
a III-a (el, ea) | străplantează | (să)străplantai | străplanta | străplantă | străplantase | ||
plural | I (noi) | străplantăm | (să)străplantăm | străplantam | străplantarăm | străplantaserăm | |
a II-a (voi) | străplantați | (să)străplantați | străplantați | străplantarăți | străplantaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | străplantează | (să)străplanteze | străplantau | străplantară | străplantaseră |