STROBOSCÓPIC, -Ă, stroboscopici, -ce, adj. Referitor la stroboscopie, de stroboscopie. – Din fr. stroboscopique. adjectivstroboscopic
STROBOSCÓPIC, -Ă adj. Referitor la stroboscopie. [< fr. stroboscopique]. adjectivstroboscopic
STROBOSCÓPIC, -Ă, stroboscopici, -ce, adj. Referitor la stroboscopie, de stroboscopie. – Din fr. stroboscopique. adjectivstroboscopic
stroboscopic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | stroboscopic | stroboscopicul | stroboscopică | stroboscopica |
plural | stroboscopici | stroboscopicii | stroboscopice | stroboscopicele | |
genitiv-dativ | singular | stroboscopic | stroboscopicului | stroboscopice | stroboscopicei |
plural | stroboscopici | stroboscopicilor | stroboscopice | stroboscopicelor |