STRÁBIC, -Ă, strabici, -ce, adj., s. m. și f. (Persoană) care suferă de strabism. – Din fr. strabique. adjectiv strabic
STRÁBIC, -Ă adj., s. m. f. (suferind) de strabism. (< fr. strabique) adjectiv strabic
strábic adj. m., s. m., pl. strábici; adj. f., s. f. strábică, pl. strábice adjectiv strabic
STRÁBIC, -Ă, strabici, -ce, adj., s. m. și f. (Persoană) care suferă de strabism. – Din fr. strabique. adjectiv strabic
strabic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | strabic | strabicul | strabică | strabica |
plural | strabici | strabicii | strabice | strabicele | |
genitiv-dativ | singular | strabic | strabicului | strabice | strabicei |
plural | strabici | strabicilor | strabice | strabicelor |