STIHURÉL, stihurele, s. n. (Depr.) Diminutiv al lui stih (1); versuri lipsite de valoare. substantiv neutrustihurel
stihurel substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | stihurel | stihurelul |
plural | stihurele | stihurelele | |
genitiv-dativ | singular | stihurel | stihurelului |
plural | stihurele | stihurelelor |