*statizéz v. tr. (d. stat). Reduc în puterea statuluĭ orĭ asimilez în drepturĭ cu așezămintele statuluĭ. – Fals et- (după fr.). verb tranzitivstatizez
statiza | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)statiza | statizare | statizat | statizând | singular | plural | ||
statizând | statizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | statizez | (să)statizez | statizam | statizai | statizasem | |
a II-a (tu) | statizezi | (să)statizezi | statizai | statizași | statizaseși | ||
a III-a (el, ea) | statizează | (să)statizai | statiza | statiză | statizase | ||
plural | I (noi) | statizăm | (să)statizăm | statizam | statizarăm | statizaserăm | |
a II-a (voi) | statizați | (să)statizați | statizați | statizarăți | statizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | statizează | (să)statizeze | statizau | statizară | statizaseră |