STAGNÁNT, -Ă, stagnanți, -te, adj. (Despre fluide) Care stă pe loc, care nu curge; stătător. ♦ Fig. (Despre abstracte) Care nu evoluează, nu progresează, care lâncezește; inactiv. – Din fr. stagnant, lat. stagnans, -ntis. adjectivstagnant
STAGNÁNT, -Ă adj. 1. (Despre ape) Care nu curge; stătător. 2. (Despre abstracte) Care stă pe loc, nu se dezvoltă; inactiv; (p. ext.) nefavorabil progresului. [Cf. fr. stagnant]. adjectivstagnant
STAGNÁNT, -Ă adj. 1. (despre ape) stătător. 2. (despre abstracte) care nu evoluează, nu progresează; inactiv; (p. ext.) nefavorabil progresului. (< fr. stagnant, lat. stagnans) adjectivstagnant
stagnánt adj. m., pl. stagnánți; f. stagnántă, pl. stagnánte adjectivstagnant
stagnant a. 1. se zice de apele ce nu curg; 2. fig. care nu face niciun progres. adjectivstagnant
*stagnánt, -ă adj. (lat stágnans, -ántis). Care stagnează: ape stagnante, (fig.) afaceri stagnante. adjectivstagnant
STAGNÁNT, -Ă, stagnanți, -te, adj. (Despre fluide) Care nu curge; stătător. ♦ Fig. (Despre abstracte) Care nu evoluează, nu progresează, care lâncezește; inactiv. – Din fr. stagnant, lat. stagnans, -ntis. adjectivstagnant
| stagnant adjectiv | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | stagnant | stagnantul | stagnantă | stagnanta |
| plural | stagnanți | stagnanții | stagnante | stagnantele | |
| genitiv-dativ | singular | stagnant | stagnantului | stagnante | stagnantei |
| plural | stagnanți | stagnanților | stagnante | stagnantelor | |