SORBÍTIC, -Ă adj. Referitor la sorbită, de natura sorbitei. [Cf. germ. sorbitisch]. adjectivsorbitic
sorbitic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | sorbitic | sorbiticul | sorbitică | sorbitica |
plural | sorbitici | sorbiticii | sorbitice | sorbiticele | |
genitiv-dativ | singular | sorbitic | sorbiticului | sorbitice | sorbiticei |
plural | sorbitici | sorbiticilor | sorbitice | sorbiticelor |