SOLILÓCIC, -Ă adj. (Liv.) Cu caracter de soliloc. [< soliloc + -ic]. adjectivsolilocic
solilocic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | solilocic | solilocicul | solilocică | solilocica |
plural | solilocici | solilocicii | solilocice | solilocicele | |
genitiv-dativ | singular | solilocic | solilocicului | solilocice | solilocicei |
plural | solilocici | solilocicilor | solilocice | solilocicelor |