SOLICITÚDINE, solicitudini, s. f. Atitudine plină de grijă, de bunăvoință, de prietenie față de cineva sau de ceva; atenție prevenitoare. – Din fr. sollicitude, lat. sollicitudo, -inis. substantiv feminin solicitudine
SOLICITÚDINE s.f. Atitudine plină de afecțiune, de bunăvoință și de grijă; atenție binevoitoare. [< fr. sollicitude, cf. lat. sollicitudo]. substantiv feminin solicitudine
SOLICITÚDINE s. f. atitudine binevoitoare, plină de afecțiune, de bunăvoință față de cineva. (< fr. sollicitude, lat. sollicitudo) substantiv feminin solicitudine
solicitúdine s. f., g.-d. art. solicitúdinii substantiv feminin solicitudine
*solicitúdine f. (lat. sollicitúdo, -údinis). Grijă, atențiune: solicitudine de mamă. V. incurie. substantiv feminin solicitudine
solicitudine f. îngrijire afectuoasă, preocupațiune. substantiv feminin solicitudine
SOLICITÚDINE s. f. Atitudine plină de grijă, de bunăvoință, de prietenie față de cineva sau de ceva; atenție prevenitoare. – Din fr. sollicitude, lat. sollicitudo, -inis. substantiv feminin solicitudine
solicitudine substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | solicitudine | solicitudinea |
plural | solicitudini | solicitudinile | |
genitiv-dativ | singular | solicitudini | solicitudinii |
plural | solicitudini | solicitudinilor |