SOCIOLÉCT s. n. varietate socială a unei limbi, folosită de un individ în procesul comunicării într-un anumit context sociolingvistic; dialect social. (< fr. sociolecte) substantiv neutrusociolect
sociolect substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | sociolect | sociolectul |
plural | sociolecte | sociolectele | |
genitiv-dativ | singular | sociolect | sociolectului |
plural | sociolecte | sociolectelor |