smucitură definitie

credit rapid online ifn

SMUCITÚRĂ, smucituri, s. f. Faptul de a (se) smuci; mișcare repezită, bruscă; smuceală, smucit1. [Var.: (pop.) smuncitúră s. f.] – Smuci + suf. -tură. substantiv femininsmucitură

smucitúră s. f., g.-d. art. smucitúrii; pl. smucitúri substantiv femininsmucitură

credit rapid online ifn

SMUCITÚRĂ, smucituri, s. f. Faptul de a (se) smuci; mișcare repezită, bruscă; smuceală, smucit1. [Var.: (pop.) smuncitúră s. f.] – Smuci + suf. -tură. substantiv femininsmucitură

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluismucitură

smucitură   nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular smucitu smucitura
plural smucituri smuciturile
genitiv-dativ singular smucituri smuciturii
plural smucituri smuciturilor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z