SMEURÉT s. n. v. zmeuret. substantiv neutrusmeuret
smeuret substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | smeuret | smeuretul |
plural | smeureturi | smeureturile | |
genitiv-dativ | singular | smeuret | smeuretului |
plural | smeureturi | smeureturilor |