SINUÓS, -OÁSĂ, sinuoși, -oase, adj. Care are o linie șerpuitoare, plină de cotituri; cotit; șerpuitor. ♦ Fig. (Despre caracterul oamenilor) Schimbător, șovăielnic; plin de reticențe. [Pr.: -nu-os] – Din fr. sinueux, lat. sinuosus. adjectivsinuos
SINUÓS, -OÁSĂ adj. Șerpuitor, cotit. ♦ (Fig.; despre firea, caracterul cuiva) Schimbător, șovăielnic. [Pron. -nu-os. / cf. fr. sinueux, lat. sinuosus < sinus – îndoitură]. adjectivsinuos
SINUÓS, -OÁSĂ adj. 1. cu sinuozități; cotit. 2. (fig.; despre firea, caracterul cuiva) schimbător, șovăielnic. (< fr. sinueux, lat. sinuosus) adjectivsinuos
sinuós (-nu-os) adj. m., pl. sinuóși; f. sinuoásă, pl. sinuoáse adjectivsinuos
*sinuós, -oásă adj. (lat. sinuosus). Cu multe sinurĭ (golfurĭ, cotiturĭ), întortocheat: rîŭ sinuos. adjectivsinuos
sinuos a. care face multe ocoluri: rîu cu cursul sinuos. adjectivsinuos
SINUÓS, -OÁSĂ, sinuoși, -oase, adj. Care are o linie șerpuitoare, plină de cotituri; cotit; șerpuitor. ♦ Fig. (Despre caracterul oamenilor) Schimbător, șovăielnic; plin de reticențe. [Pr.: -nu-os] – Din fr. sinueux, lat. sinuosus. adjectivsinuos
sinuos adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | sinuos | sinuosul | sinuoasă | sinuoasa |
plural | sinuoși | sinuoșii | sinuoase | sinuoasele | |
genitiv-dativ | singular | sinuos | sinuosului | sinuoase | sinuoasei |
plural | sinuoși | sinuoșilor | sinuoase | sinuoaselor |