SERV- v. servo-. adjectivserv
SERV, -Ă s.m. și f. (În feudalism) Șerb, rob, iobag. [Cf. it. servo < lat. servus]. adjectivserv
SERV, -Ă, servi, -e, s. m. și f. 1. (În evul mediu) Țăran dependent de stăpânul de pământ; iobag, șerb. ♦ (Latinism înv.) Sclav, rob. 2. (Livr. înv.) Servitor, slujitor. – Din lat. servus. adjectivserv
serv (înv.) s. m., pl. servi adjectivserv
*serv, -ă s. (lat. servus, serva, rob, roabă. V. șerb). Rar. Rob. Servitor. adjectivserv
SERV, -Ă, servi, -e, s. m. și f. 1. (în Evul Mediu) Țăran dependent de stăpânul de pământ; iobag, șerb. ♦ (Latinism înv.) Sclav, rob. 2. (Livr. înv.) Servitor, slujitor. – Din lat. servus. adjectivserv
serv adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | serv | servul | servă | serva |
plural | servi | servii | serve | servele | |
genitiv-dativ | singular | serv | servului | serve | servei |
plural | servi | servilor | serve | servelor |