SECTÁNT, -Ă s.m. și f. Adept al unei secte religioase. // adj. Sectar. [Cf. lat. sectans]. substantiv masculin și femininsectant
SECTÁNT, -Ă I. s. m. f. adept al unei secte religioase. II. adj. propriu, specific unei secte; sectar. (< lat. sectans) substantiv masculin și femininsectant
sectánt (adept al unei secte religioase) s. m., pl. sectánți substantiv masculin și femininsectant
SECTÁNT, -Ă, sectanți, -te, s. m. și f. Adept al unei secte religioase ♦ (Adjectival) De sectă, propriu sectanților; fig. exclusivist, intolerant. – Din lat. sectans, -ntis. Cf. sectă. substantiv masculin și femininsectant
sectántă s. f., g.-d. art. sectántei; pl. sectánte substantiv masculin și femininsectantă
sectant substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | sectant | sectantul | sectantă | sectanta |
plural | sectanți | sectanții | sectante | sectantele | |
genitiv-dativ | singular | sectant | sectantului | sectante | sectantei |
plural | sectanți | sectanților | sectante | sectantelor |