SCÓPOS s. n. v. scop. substantiv neutruscopos
scòpos n. (azi ironic) scop: păsările cu alt scopos ți se vor părea că sbor PANN. [Gr. mod.]. substantiv neutruscòpos
SCÓPOS s. n. v. scop. substantiv neutruscopos
scopos substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | scopos | scoposul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | scopos | scoposului |
plural | — | — |