SCHIÉRE s.f. Acțiunea de a schia și rezultatul ei. [Pron. schi-e-. / < schia]. substantiv femininschiere
SCHIA- Element prim de compunere savantă cu semnificația „umbră”, „umbros”, „umbrit”. [Pron. schi-a-, var. scia-. / < fr. skia, cf. gr. skia]. verbschia
SCHIÁ1 vb. intr. a luneca pe zăpadă cu schiurile, a face schi (2). (< fr. skier) verbschia
SCHIA2-/SCIA-/SCIADO-/SCIO- elem. „umbră, umbros”, „umbrelă”. (< fr. skia-, sciado-, scio-, cf. gr. skia, -ados) verbschia
schiá (a ~) (schi-a) vb., ind. prez. 3 schiáză, 1 pl. schiém (schi-em); conj. prez. 3 să schiéze; ger. schiínd (schi-ind) verbschia
SCHIÁ, schiez, vb. I. Intranz. A aluneca pe zăpadă cu schiurile; a face schi (2). [Pr.: schi-a] – Din fr. skier. verbschia
schiere substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | schiere | schierea |
plural | schieri | schierile | |
genitiv-dativ | singular | schieri | schierii |
plural | schieri | schierilor |