SANGHÍN, -Ă adj. v. sangvin. adjectivsanghin
* sanghín, -ă adj. (fr. sanguin, d. lat. sanguineus). Al sîngeluĭ, de sînge: vase sanghine (vine și artere), boală sanghină. Vioĭ, impetuos, în care predomină sîngele: temperament sanghin (V. linfatic). De coloarea sîngeluĭ: față de un roș sanghin (conabiŭ, pătlăginiŭ). adjectivsanghin
SANGHÍN, -Ă adj. v. sangvin. adjectivsanghin
sanghin adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | sanghin | sanghinul | sanghină | sanghina |
plural | sanghini | sanghinii | sanghine | sanghinele | |
genitiv-dativ | singular | sanghin | sanghinului | sanghine | sanghinei |
plural | sanghini | sanghinilor | sanghine | sanghinelor |