sadacát (-te), s. n. – Fidelitate. Tc. (arab.) sadakat (Tiktin). Sec. XVIII, înv. substantiv neutrusadacat
sadacát și -icát n., pl. urĭ saŭ e (turc. ar. sadakat). Sec. 18-19. Lealitate, devotament. V. hainlîc. substantiv neutrusadacat
sadacat substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | sadacat | sadacatul |
plural | sadacate | sadacatele | |
genitiv-dativ | singular | sadacat | sadacatului |
plural | sadacate | sadacatelor |