SACERDÓT s.m. (Liv.) Preot. [< it. sacerdote, lat. sacerdos]. substantiv masculinsacerdot
SACERDÓT s. m. preot. (< it. sacerdote, lat. sacerdos) substantiv masculinsacerdot
sacerdót (preot) (livr.) s. m., pl. sacerdóți substantiv masculinsacerdot
SACERDÓT, sarcedoți, s. m. (Livr.) Preot. – Din it. sarcedote, lat. sacerdos, -otis. substantiv masculinsacerdot
sacerdot substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | sacerdot | sacerdotul |
plural | sacerdoți | sacerdoții | |
genitiv-dativ | singular | sacerdot | sacerdotului |
plural | sacerdoți | sacerdoților |