RUȘÉȚ, -EÁȚĂ, rușéți, -e, adj. 1. Roșcat. 2. Suriu. (din rus2; des folosit ca toponim) temporarrușeț
rușéț, -eáță adj., pl. ețĭ, ețe (d. roș orĭ d. rus 2). Vest. Rar. Roșcat (?): boŭ rușeț. temporarrușeț
Ruset (Antonie) m. grec din Țarigrad, Domnul Moldovei (1676-1678). temporarruset