RUSUMÁT, rusumáturi, s. n. (Înv., sec. XIX) Impozit indirect. (din tc. rusumat) temporarrusumat
rusumát n., pl. urĭ (turc. ar. rusumat, pl. d. resm. V. rezm). Vechĭ. Bir indirect (ca goștina, vădrăritu, destina) care constituĭa venitu domniiĭ și care a fost desființat odată cu Regulamentu organic (1857). – Și rușmet. temporarrusumat