RONJÁT, -Ă, ronjați, -te, adj. Corodat. – V. ronja. adjectiv ronjat
RONJÁ vb. I. tr. A coroda. [< fr. ronger]. verb tranzitiv ronja
RONJÁ, ronjez, vb. I. Tranz. A coroda (3). – Din fr. ronger. verb tranzitiv ronja
ronjat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | ronjat | ronjatul | ronjată | ronjata |
plural | ronjați | ronjații | ronjate | ronjatele | |
genitiv-dativ | singular | ronjat | ronjatului | ronjate | ronjatei |
plural | ronjați | ronjaților | ronjate | ronjatelor |