ROMANȚIÓS, -OÁSĂ (adj.) (adesea s.) Predispus la visare, la reverie; romantic, melancolic. ♦ (Despre opere literare) Care tratează teme sentimentale; care predispune la visare. [Pron. -ți-os. / < romanț + -(i)os]. adjectiv romanțios
ROMANȚIÓS, -OÁSĂ adj. predispus la visare, la reverie; romantic, melancolic. ◊ (despre opere literare) care tratează teme sentimentale. (< romant + -/i/os) adjectiv romanțios
*romanțiós, -oásă adj. (d. romanț). Fam. Romantic (visător): o fată romanțioasă. adjectiv romanțios
romanțiós (-ți-os) adj. m., pl. romanțióși; f. romanțioásă, pl. romanțioáse adjectiv romanțios
romanțios a. pop. romanesc: fată romanțioasă CAR. adjectiv romanțios
ROMANȚIÓS, -OÁSĂ, romanțioși, -oase, adj. (Adesea substantivat) Predispus la visare, la melancolie; visător, romantic (3). ♦ Care predispune la melancolie, la visare, la contemplație. ♦ (Despre opere literare) Care tratează teme sentimentale, care conține note de melancolie, de visare. [Pr.: -ți-os] – Romanț + suf. -ios. adjectiv romanțios
romanțios | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | romanțios | romanțiosul | romanțioasă | romanțioasa |
plural | romanțioși | romanțioșii | romanțioase | romanțioasele | |
genitiv-dativ | singular | romanțios | romanțiosului | romanțioase | romanțioasei |
plural | romanțioși | romanțioșilor | romanțioase | romanțioaselor |