RICANÁ vb. I. intr. (Liv.) A rânji (în batjocură). [< fr. ricaner]. verbricana
RICANÁ vb. intr. a rânji (în batjocură). (< fr. ricaner) verbricana
ricaná (a ~) (livr.) vb., ind. prez. 3 ricaneáză verbricana
RICANÁ, ricanez, vb. 1. Intranz. (Livr.) A râde batjocoritor, a rânji. – Din fr. ricaner. verbricana
ricana verb | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)ricana | ricanare | ricanat | ricanând | singular | plural | ||
ricanând | ricanați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | ricanez | (să)ricanez | ricanam | ricanai | ricanasem | |
a II-a (tu) | ricanezi | (să)ricanezi | ricanai | ricanași | ricanaseși | ||
a III-a (el, ea) | ricanează | (să)ricanai | ricana | ricană | ricanase | ||
plural | I (noi) | ricanăm | (să)ricanăm | ricanam | ricanarăm | ricanaserăm | |
a II-a (voi) | ricanați | (să)ricanați | ricanați | ricanarăți | ricanaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | ricanează | (să)ricaneze | ricanau | ricanară | ricanaseră |