REINVENTARIÁ vb. I. tr. (Rar) A inventaria din nou. [Pron. -ri-a, p.i. 3,6 -iază, ger. -ind. / < re- + inventaria]. verb tranzitivreinventaria
REINVENTARIÁ, reinventariez, vb. I. Tranz. A inventaria din nou. [Pr.: -ri-a] – Pref. re- + inventaria. verb tranzitivreinventaria
reinventaria verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)reinventaria | reinventariere | reinventariat | reinventariind | singular | plural | ||
reinventariind | reinventariați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | reinventariez | (să)reinventariez | reinventariam | reinventariai | reinventariasem | |
a II-a (tu) | reinventariezi | (să)reinventariezi | reinventariai | reinventariași | reinventariaseși | ||
a III-a (el, ea) | reinventariază | (să)reinventariai | reinventaria | reinventarie | reinventariase | ||
plural | I (noi) | reinventariem | (să)reinventariem | reinventariam | reinventariarăm | reinventariaserăm | |
a II-a (voi) | reinventariați | (să)reinventariați | reinventariați | reinventariarăți | reinventariaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | reinventariază | (să)reinventarieze | reinventariau | reinventariară | reinventariaseră |