REFLEXIVÍSM s.n. (Liv.) Reflexivitate. [Et. incertă]. substantiv neutrureflexivism
reflexivism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | reflexivism | reflexivismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | reflexivism | reflexivismului |
plural | — | — |