RECOGNIȚIÚNE s.f. (Liv.) Recunoaștere. [< fr. récognition]. substantiv femininrecognițiune
RECOGNIȚIÚNE s. f. recunoaștere. (< fr. récognition, lat. recognitio) substantiv femininrecognițiune
recognițiúne (livr.) (-ți-u-) s. f., g.-d. art. recognițiúnii; pl. recognițiúni substantiv femininrecognițiune
RECOGNIȚIÚNE, recognițiuni, s. f. (Livr.) Recunoaștere. [Pr.: -ți-u-] – Din fr. récognition. substantiv femininrecognițiune
recognițiune | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | recognițiune | recognițiunea |
plural | recognițiuni | recognițiunile | |
genitiv-dativ | singular | recognițiuni | recognițiunii |
plural | recognițiuni | recognițiunilor |