REALIMENTÁRE s.f. Acțiunea de a realimenta și rezultatul ei. [< realimenta]. substantiv femininrealimentare
!realimentáre (re-a-) s. f., g.-d. art. realimentắrii; pl. realimentắri substantiv femininrealimentare
REALIMENTÁRE, realimentări, s. f. Acțiunea de a realimenta și rezultatul ei. [Pr.: re-a-] – V. realimenta. substantiv femininrealimentare
REALIMENTÁ vb. I. tr. A alimenta din nou; a reînnoi provizia (de alimente, de muniții, de combustibil). [< re- + alimenta]. verb tranzitivrealimenta
REALIMENTÁ vb. tr. a alimenta din nou; a reînnoi provizia (de alimente, muniții, combustibil). (< re1- + alimenta) verb tranzitivrealimenta
realimentá (a ~) (re-a-) vb., ind. prez. 3 realimenteáză verb tranzitivrealimenta
REALIMENTÁ, realimentez, vb. I. Tranz. A alimenta din nou, a reînnoi provizia de alimente, de combustibil, de muniții etc. [Pr.: re-a-] – Pref. re- + alimenta. verb tranzitivrealimenta
realimentare substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | realimentare | realimentarea |
plural | realimentări | realimentările | |
genitiv-dativ | singular | realimentări | realimentării |
plural | realimentări | realimentărilor |