REALIMENTÁ vb. I. tr. A alimenta din nou; a reînnoi provizia (de alimente, de muniții, de combustibil). [< re- + alimenta]. verb tranzitivrealimenta
REALIMENTÁ vb. tr. a alimenta din nou; a reînnoi provizia (de alimente, muniții, combustibil). (< re1- + alimenta) verb tranzitivrealimenta
realimentá (a ~) (re-a-) vb., ind. prez. 3 realimenteáză verb tranzitivrealimenta
REALIMENTÁ, realimentez, vb. I. Tranz. A alimenta din nou, a reînnoi provizia de alimente, de combustibil, de muniții etc. [Pr.: re-a-] – Pref. re- + alimenta. verb tranzitivrealimenta
realimenta verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)realimenta | realimentare | realimentat | realimentând | singular | plural | ||
realimentând | realimentați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | realimentez | (să)realimentez | realimentam | realimentai | realimentasem | |
a II-a (tu) | realimentezi | (să)realimentezi | realimentai | realimentași | realimentaseși | ||
a III-a (el, ea) | realimentează | (să)realimentai | realimenta | realimentă | realimentase | ||
plural | I (noi) | realimentăm | (să)realimentăm | realimentam | realimentarăm | realimentaserăm | |
a II-a (voi) | realimentați | (să)realimentați | realimentați | realimentarăți | realimentaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | realimentează | (să)realimenteze | realimentau | realimentară | realimentaseră |