radóu (înv.) s. n., art. radóul; pl. radóuri substantiv neutruradou
RADÓU, radouri, s. n. (înv.) Plută (pentru transportul pe apă). – Din fr. radeau. substantiv neutruradou
| radou substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | radou | radoul |
| plural | radouri | radourile | |
| genitiv-dativ | singular | radou | radoului |
| plural | radouri | radourilor | |