RÁDIX s.n. (Rar) Rădăcină. [< lat. radix]. substantiv neutruradix
radix substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radix | radixul |
plural | radixuri | radixele | |
genitiv-dativ | singular | radix | radixului |
plural | radixuri | radixurilor |