RADIOTELEMETRÍE s.f. Determinarea distanței dintre un obiect și un reper dat cu ajutorul undelor electromagnetice. [Gen. -iei. / cf. it. radiotelemetria]. substantiv femininradiotelemetrie
RADIOTELEMETRÍE s. f. determinare a distanței dintre un obiect și un reper prin unde radioelectrice. (< fr. radiotélémétrie) substantiv femininradiotelemetrie
radiotelemetríe (-di-o-, -me-tri-) s. f., art. radiotelemetría, g.-d. radiotelemetríi, art. radiotelemetríei substantiv femininradiotelemetrie
RADIOTELEMETRÍE s. f. Determinarea distanței dintre un obiect și un reper dat, folosind undele radio. [Pr.: -di-o-] – Din fr. radiotélémetrie. substantiv femininradiotelemetrie
radiotelemetrie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radiotelemetrie | radiotelemetria |
plural | radiotelemetrii | radiotelemetriile | |
genitiv-dativ | singular | radiotelemetrii | radiotelemetriei |
plural | radiotelemetrii | radiotelemetriilor |