RADIOTELEMÉTRIC, -Ă adj. Referitor la radiotelemetrie, de radiotelemetrie. [Cf. fr. radiotélémétrique, it. radiotelemetrico]. adjectiv radiotelemetric
RADIOTELEMÉTRIC, -Ă, radiotelemetrici, -ce, adj. Referitor la radiotelemetrie, de radiotelemetrie. [Pr.: -di-o-] – De la radiotélémetrie. adjectiv radiotelemetric
radiotelemetric adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | radiotelemetric | radiotelemetricul | radiotelemetrică | radiotelemetrica |
plural | radiotelemetrici | radiotelemetricii | radiotelemetrice | radiotelemetricele | |
genitiv-dativ | singular | radiotelemetric | radiotelemetricului | radiotelemetrice | radiotelemetricei |
plural | radiotelemetrici | radiotelemetricilor | radiotelemetrice | radiotelemetricelor |