RADIOTELEGRAFÍST, -Ă s.m. și f. Lucrător la un aparat de radiotelegrafie. [Cf. fr. radiotélégraphiste]. substantiv masculin și femininradiotelegrafist
RADIOTELEGRAFÍST, -Ă s. m. f. operator la un aparat de radiotelegrafie. (< fr. radiotélégraphiste) substantiv masculin și femininradiotelegrafist
radiotelegrafíst (-di-o-, -le-gra-) s. m., pl. radiotelegrafíști substantiv masculin și femininradiotelegrafist
RADIOTELEGRAFÍST, -Ă, radiotelegrafiști, -ste, s. m. și f. Persoană specializată în radiotelegrafie. [Pr.: -di-o-] – Din fr. radio-télégraphiste. substantiv masculin și femininradiotelegrafist
radiotelegrafístă (-di-o-, -le-gra-) s. f., g.-d. art. radiotelegrafístei; pl. radiotelegrafíste substantiv masculin și femininradiotelegrafistă
| radiotelegrafist substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | radiotelegrafist | radiotelegrafistul | radiotelegrafistă | radiotelegrafista |
| plural | radiotelegrafiști | radiotelegrafiștii | radiotelegrafiste | radiotelegrafistele | |
| genitiv-dativ | singular | radiotelegrafist | radiotelegrafistului | radiotelegrafiste | radiotelegrafistei |
| plural | radiotelegrafiști | radiotelegrafiștilor | radiotelegrafiste | radiotelegrafistelor | |