RADIOTELEGRÁFIC, -Ă adj. Referitor la radiotelegrafie. [Cf. fr. radiotélégraphique]. adjectivradiotelegrafic
radiotelegráfic (-di-o-, -le-gra-) adj. m., pl. radiotelegráfici; f. radiotelegráfică, pl. radiotelegráfice adjectivradiotelegrafic
RADIOTELEGRÁFIC, -Ă, radiotelegrafici, -ce, adj. Care aparține radiotelegrafiei, privitor la radiotelegrafie. [Pr.: -di-o-] – Din fr. radiotélégraphique. adjectivradiotelegrafic
radiotelegrafic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | radiotelegrafic | radiotelegraficul | radiotelegrafică | radiotelegrafica |
plural | radiotelegrafici | radiotelegraficii | radiotelegrafice | radiotelegraficele | |
genitiv-dativ | singular | radiotelegrafic | radiotelegraficului | radiotelegrafice | radiotelegraficei |
plural | radiotelegrafici | radiotelegraficilor | radiotelegrafice | radiotelegraficelor |