RADIOGRAFIÁ vb. I. tr. (Rar) A face o radiografie. [Pron. -fi-a, p.i. 3,6 -iază, ger. -iind. / < fr. radiographier]. substantiv femininradiografia
RADIOGRAFIÁ vb. I. tr. (Rar) A face o radiografie. [Pron. -fi-a, p.i. 3,6 -iază, ger. -iind. / < fr. radiographier]. verb tranzitivradiografia
RADIOGRAFIÁ vb. tr. a face o radiografie. (< fr. radiographier) verb tranzitivradiografia
radiografiá (a ~) (-di-o-gra-fi-a) vb., ind. prez. 3 radiografiáză, 1 pl. radiografiém (-fi-em); conj. prez. 3 să radiografiéze; ger. radiografiínd (-fi-ind) verb tranzitivradiografia
RADIOGRAFIÁ, radiografiez, vb. I. Tranz. A face o radiografie. [Pr.: -di-o-gra-fl-a-] – Din fr. radiographier. verb tranzitivradiografia
*radiografiéz v. tr. (d. radiografie). Fotografiez pin [!] razele X. verb tranzitivradiografiez
radiografiere | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radiografiere | radiografierea |
plural | radiografieri | radiografierile | |
genitiv-dativ | singular | radiografieri | radiografierii |
plural | radiografieri | radiografierilor |