RADIOGONIOMÉTRU s.n. Instalație de radiorecepție care permite să se determine direcția din care vine o radioemisiune. [Cf. fr. radiogoniomètre]. substantiv neutruradiogoniometru
RADIOGONIOMÉTRU s. n. aparat de radiorecepție pentru determinarea direcției din care vine o radioemisiune. (< fr. radiogoniomètre) substantiv neutruradiogoniometru
radiogoniométru (-di-o-, -ni-o-me-tru) s. n., art. radiogoniométrul; pl. radiogoniométre substantiv neutruradiogoniometru
RADIOGONIOMÉTRU, radiogoniometre, s. n. Instalație de radiorecepție folosită în radiogoniometrie, în navigația fără vizibilitate și în radiolocație, pentru determinarea direcției din care sunt emise semnalele radio. [Pr.: -di-o-go-ni-o-] – Din fr. radiogoniométre. substantiv neutruradiogoniometru
radiogoniometru substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radiogoniometru | radiogoniometrul |
plural | radiogoniometre | radiogoniometrele | |
genitiv-dativ | singular | radiogoniometru | radiogoniometrului |
plural | radiogoniometre | radiogoniometrelor |