RADIOGHIDÁJ s.n. Conducerea unui vehicul în mișcare cu ajutorul undelor de radio. [Cf. fr. radioguidage]. substantiv neutruradioghidaj
RADIOGHIDÁJ s. n. dirijate de la distanță, prin mijloace radiotehnice, a aparatelor de zbor fără pilot (avioane, rachete etc.). (< fr. radioguidage) substantiv neutruradioghidaj
radioghidáj (-di-o-) s. n., pl. radioghidáje substantiv neutruradioghidaj
RADIOGHIDÁJ, radioghidaje, s. n. Dirijare de la distanță, prin mijloace radiotehnice, a unui vehicul. [Pr.: -di-o-] – Din fr. radioguidage. substantiv neutruradioghidaj
| radioghidaj substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | radioghidaj | radioghidajul |
| plural | radioghidaje | radioghidajele | |
| genitiv-dativ | singular | radioghidaj | radioghidajului |
| plural | radioghidaje | radioghidajelor | |