RADIODISTRIBÚȚIE s.f. Distribuție publică prin linii de telecomunicații speciale a programelor de radiodifuziune; radioficație. [Gen. -iei. / cf. fr. radiodistribution]. substantiv femininradiodistribuție
RADIODISTRIBÚȚIE s. f. distribuție publică prin linii de telecomunicații speciale a programelor de radiodifuziune; radioficație. (< fr. radiodistribution) substantiv femininradiodistribuție
radiodistribúție (-di-o-, -ți-e) s. f., art. radiodistribúția (-ți-a), g.-d. radiodistribúții, art. radiodistribúției substantiv femininradiodistribuție
RADIODISTRIBÚȚIE s. f. Distribuție publică a programelor de radiodifuziune prin linii de telecomunicații speciale de la o stație centrală; radioficație. [Pr.: -di-o-] – Din fr. radiodistribution. substantiv femininradiodistribuție
radiodistribuție | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radiodistribuție | radiodistribuția |
plural | radiodistribuții | radiodistribuțiile | |
genitiv-dativ | singular | radiodistribuții | radiodistribuției |
plural | radiodistribuții | radiodistribuțiilor |