RADIODIFUZIÚNE s.f. Comunicare, emisiune radiofonică a unei știri, a unei cuvântări, a unui concert etc. ♦ Instituție care organizează și se ocupă cu asemenea emisiuni; radio (3). [Pron. -zi-u-. / cf. fr. radiodiffusion]. substantiv femininradiodifuziune
RADIODIFUZIÚNE s. f. transmisiune radiofonică a unui program de știri, de muzică etc., destinate recepției publice. ◊ instituție care organizează asemenea emisiuni; radio2(I, 3). (< fr. radiodiffusion) substantiv femininradiodifuziune
radiodifuziúne (-di-o-, -zi-u-) s. f., g.-d. art. radiodifuziúnii; pl. radiodifuziúni substantiv femininradiodifuziune
RADIODIFUZIÚNE, radiodifuziuni, s. f. Radiocomunicație unilaterală care constă în transmiterea sistematică prin unde electromagnetice neghidate a unui program (sonor și vizual) destinat recepției publice. ♦ Instituție care se ocupă cu întocmirea și cu difuzarea acestor programe. [Pr.: -di-o-di-fu-zi-u-] – Din fr. radiodiffusion. substantiv femininradiodifuziune
radiodifuziune substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radiodifuziune | radiodifuziunea |
plural | radiodifuziuni | radiodifuziunile | |
genitiv-dativ | singular | radiodifuziuni | radiodifuziunii |
plural | radiodifuziuni | radiodifuziunilor |