RADIOCOBÁLT s.n. Izotop radioactiv al cobaltului. [Cf. fr. radiocobalt]. substantiv neutruradiocobalt
RADIOCOBÁLT s. n. izotop radioactiv al cobaltului. (< fr. radiocobalt) substantiv neutruradiocobalt
radiocobalt substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | radiocobalt | radiocobaltul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | radiocobalt | radiocobaltului |
plural | — | — |