RACÉM s.n. Inflorescență în formă de ciorchine. ♦ Racem compus = panicul. [< fr. racème, cf. lat. racemus]. substantiv neutruracem
RACÉM s. n. inflorescență în formă de ciorchine. ♦ ~ compus = panicul. (< fr. racème, lat. racemus) substantiv neutruracem
racém s. n., pl. racéme substantiv neutruracem
RACÉM, raceme, s. n. (Bot.) Inflorescență în formă de ciorchine; ciorchine. Racem compus = panicul. – Din fr. racème, lat. racemus. substantiv neutruracem
racem substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | racem | racemul |
plural | raceme | racemele | |
genitiv-dativ | singular | racem | racemului |
plural | raceme | racemelor |