puștĭ și pușchĭ m., pl. tot așa (turc. pers. pușt). Obscen. Tînăr foarte corupt. Băĭat de vre-o 14-15 anĭ. substantiv masculinpuștĭ
pușchĭ, V. puștĭ. substantiv masculinpușchĭ
pușchiu m. craidon, ștrengar: un pușchiu ca tine ISP. auzi, pușchiul ! AL. [Turc. PUȘT]. substantiv masculinpușchiu
pușchi | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | pușchi | pușchiul |
plural | pușchi | pușchii | |
genitiv-dativ | singular | pușchi | pușchiului |
plural | pușchi | pușchilor |